من یه مرداب سیاهم که هنوز صبح و ندیده
تو میای و زنده میشه رنگ روشن سپیده
بی تکون خونه ی عیدم عین یه خشکیده بوته
هفت سین سفره ی من سنگ و سرما و سکوته...
shabaahengaam@