طلسم دلتنگی

شایدم طلسم دلتنگی و دیوونگیشم

آخه هر بار که بِش می رسم... 

                        عاشقش میشم!

طفره میریم و نمیشه حرف و آغاز کنم

نمی خوام یا که نمیذارتم ابراز کنم

مث بغض کهنه دارم و ندارمش هنوز

می شکنم با رفتن و اومدنش هر شب و روز

تا کنارمه همه ش گلایه ریخته تو صداش

هی میخواد بشنوم از تنهایی و درد دلاش

دو تا دلداده ی دوریم که همینه سهممون

نباید سیب طلای عشق، بیفته دستمون

همیشه یه سدّ ناگزیرِ بین دست ما

هی جدا میشیم و هی دوباره میشیم آشنا

شایدم...

shabaahengaam@